ریخته گری ژل فوم هیدروکسی آپاتیتی و بررسی ویژگی های فیزیکی و سمیت شناسی آن

فوم بیوسرامیکی به عنوان داربست، ساختار متخلخلی است که وقتی در بخش آسیب دیده کاشته می شود سلولهای استخوانی باید بتوانند به درون آن پیشروی و رشد کنند تا رفتاری مشابه بافت استخوانی از خود نشان دهند. در این پژوهش، قطعات آپاتیتی برای کاربرد به عنوان ماده زیستی با استفاده از روش ریخته گری ژل ساخته شدند. از پودر هیدروکسی آپاتیت سنتز شده به روش شیمی تر به عنوان ماده سرامیکی اصلی و از آگاروز به عنوان ماده ژلسازی استفاده شد. انتخاب یک ژل طبیعی مانند آگاروز در وهله اول به منظور از بین بردن احتمال سمیت و افزایش زیست سازگاری محصول نهایی است. به جز آن، با استفاده از آگاروز نیازی به مراقبت از اتمسفر و اعمال گاز نیتروژن وجود ندارد. دوغابی شامل پودر هیدروکسی آپاتیت و آگاروز در آب با نسبت های معین تهیه شد. کف به صورت جداگانه با هم زدن تلاطمی محلول حاوی سدیم لوریل اترسولفات حاصل شد و به دوغاب افزوده شد. دوغاب کف دار به درون قالب آلومینیوم از پیش طراحی شده منتقل شد . با کاهش دما، فرایند بسپارش در محل به انجام رسید. سپس قطعه به صورت تر از قالب خارج و به مدت 24 ساعت در هوای اتاق خشک شد. نمونه هایی با به ترتیب 18?، 21? و 24? حجمی هیدروکسی آپاتیت مطابق روند گفته شده تهیه شدند. هم چنین درصد وزنی ژل موجود در دوغاب 7/0، 9/0 و 196/1? با توجه به میزان آب در دوغاب بود. آنگاه قطعه خشک شده در کوره الکتریکی قرار داده شد تا تمام مواد آلی موجود بسوزند. ادامه گرمایش تا دمای 1250 درجه سانتی گراد منجر به سینتر شدن نمونه ها شد. بررسی های فای با استفاده از آنالیزهای xrd و ftir صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که فرآیند ریخته گری ژل تغییر در فازهای موجود به وجود نیاورده است. درصد تخلخل نمونه ها به روش غوطه وری در آب اندازه گیری شد. استحکام فشاری و مدول الاستیکی آنها اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شد. آزمایش سمیت شناسی نیز انجام شد که نتیجه آن عدوم سمیت مواد حاصل از فرایند ریخته گری ژل بود.